Islam in Afrika: een historisch overzicht

De geschiedenis van de Islam in Afrika: een historisch overzicht


Islam in Oost-Afrika
Islam in Noord-Afrika
Islam in West-Afrika
Islam in Zuid-Afrika

"يا عبادي إني حرمت الظلم على نفسي و جعلته بينكم محرما فلا تظالموا" - حديث قدسي‏



بسم الله الرحمن الرحيم



السلام عليكم و رحمةالله و بركاته،


اسمح لي أن أفتح معكم موضوعا أجده هام جدا و لا بد من اثارته. هو موضوع تجاهله الناس على مر السنين حتى أصبح الحق هو الباطل و الباطل هوالحق في نظرالعالم وقد أسفر ذلك عن إلحاق ظلم كبير للكثير من الناس في الماضي و الحاضر. فقد حان وقت مجابهة هذا الموضوع لإرجاع الحق لأهله وإعادة الأمر إلى نصابه.


الموضوع الذي أريد التطرق إليه هو الصفة الحقيقية للعرب الاصليين. فلا بد أن يعرف الجميع كيف كان العرب القدامى يصفون أنفسهم. و ما نرى و نسمع الآن هو ظلم في حقهم و ظلم للعرب الذين ما زالوا يحملون صفتهم الحقيقية.


لقد روى زيد بن اسلم أن رسول الله صلى الله عليه وسلم رأى رؤيا وقصها على أصحابه ، فقال رأيت غنما سوداء خالطتها غنم بيض ، فتأولتها ان العجم يدخلون الاسلام فيشتركونكم في أنسابكم ، واموالكم ، فتعجبوا من ذلك ، فقال : العجم يدخلون بلادنا يا رسول الله ! فقال : أي ، والذي نفسي بيده لو أن الدين تعلق بالثريا لنالته رجال من العجم ، واسعدهم به أهل فارس.


و قال وكيع في تفسيره لقول رسول الله صلى الله عليه و سلم " أن تلد الأمة ربتها" يعني تلد العجم العرب.


لو سئل احد عن صفة العربي المحض فلا شك سيجيب بأنه ذو‏ ‏لون‏ ‏قمحي‏ ‏و‏ ‏شعر‏ ‏ناعم‏ ‏و‏ ‏مسترسل. تماما مثل أغلبية العرب الذين نراهم على التلفاز اليوم.


أما إذا سئل عن العربي ذو البشرة السوداء فسيجيب بأنه مختلط ب‏"‏الأفارقة‏"‏. إن هذه الفكرة السائدة هي فكرة خاطئة تماما.‏ وهذا ما نحن بصدد توضيحه ‏لكى‏ ‏يرد‏ هذا‏‏ ‏الأمر‏ ‏الى‏ ‏نصابه‏ ‏و‏ ‏يعطى‏ ‏كل‏ ‏ذي‏ ‏حق‏ ‏حقه.


إن ما يجب معرفته هو‏ ‏ان الغالب على ألوان العرب الأصليين كان السواد.‏ ‏ ‏و ان اللون الأسود كان دليلا على خلوص انساب العرب.



قبل‏ ‏ان‏ ‏اشرع‏ بتقديم‏ ‏دليل‏ ‏على‏ ‏ما‏ ‏أقول‏ ‏ينبغي‏ ‏ان‏ ‏أوضح‏ ‏معاني‏ ‏بعض‏ ‏الكلمات‏ ‏التي‏ ‏أصبحت‏ ‏غير‏ ‏معروفة‏ ‏لدى‏ ‏معظم‏ ‏عرب‏ ‏هذا‏ ‏العصر.


اذا‏ ‏وصفت‏ ‏احد‏ا ‏و‏ ‏قلت‏ ‏انه‏ ‏‏"‏رجل‏ ‏آدم‏"‏‏‏‏، ‏فالعديد‏ ‏لن‏ ‏يفهم‏ ‏ما‏ ‏الذي‏ ‏قصدته‏ ‏بكلمة‏ ‏‏"‏آدم‏"‏‏.‏ان ‏هذه‏ ‏الكلمة‏‏ ‏كانت‏ ‏كثيرة‏ ‏الاستعمال‏ ‏عند‏ ‏العرب‏ ‏قديما‏. لكن‏ ‏للأسف‏ ‏الشديد‏ هي‏ ‏‏أصبحت ‏غير‏ ‏معروفة‏ ‏اليوم‏‏.‏ ‏‏ أليس‏ ‏‏من‏ ‏الغريب‏ ‏ان‏‏ ‏تكون‏ ‏كلمة‏ ‏‏"‏آدم‏"‏‏ ‏غير‏ ‏معروفة‏ ‏و‏ ‏بها‏ ‏سمي‏ ‏أبونا‏ ‏آدم‏ ‏عليه‏ ‏السلام؟ ‏ان ‏كلمة‏ ‏‏"‏آدم‏"‏‏ ‏تعني‏ ‏‏اسود‏ ‏اللون‏‏ ‏و‏ ‏‏"‏شديد‏ ‏الأدمة‏‏‏"‏ ‏تعني‏ ‏شديد‏ ‏السواد.‏‏ ‏قال‏ ‏الثعالبي‏ ‏‏ في كتابه‏ ‏فقه‏ ‏اللغة‏ ‏‏‏ :‏"‏فإذا‏ ‏زاد‏ ‏‏ ‏سواد‏ ‏الإنسان‏ ‏على‏ ‏السمرة‏ ‏فهو‏ ‏آدم‏"‏‏ .‏‏ ‏و‏ ‏قال‏ ‏العلامة‏ ‏في‏ ‏التفسير‏ ‏و‏ ‏الحديث‏ ‏و‏ ‏الفقه‏ ‏و‏ ‏الأصول‏ ‏و‏ ‏اللغة‏ ‏أبو‏ ‏السعادات‏ ‏مجد‏ ‏الدين‏ ‏المبارك‏ ‏بن‏ ‏محمد‏ ‏بن‏ ‏الاثير‏ ‏في‏ ‏كتابه‏ ‏النهاية‏ ‏في‏ ‏غريب‏ ‏الحديث‏ ‏و‏ ‏الاثر‏‏ ‏‏‏:"‏الأدمة‏ ‏في‏ ‏الناس‏ ‏هي‏ ‏‏السمرة‏ ‏الشديدة‏"‏.‏‏ ‏قال‏ ‏ابن‏ ‏منظور‏ ‏في‏ ‏لسان‏ ‏العرب:‏ ‏‏"‏و‏ ‏اختلف‏ ‏في‏ ‏اشتقاق‏ ‏اسم‏ ‏آدم‏ ‏فقال‏ ‏بعضهم:‏ ‏سمي‏ ‏آدم‏ ‏لأنه‏ ‏خلق‏ ‏من‏ ‏أدمة‏ ‏ألأر‏ض‏ ‏‏(‏باطن‏ ‏ألأرض‏)‏،‏ ‏و‏ ‏قال‏ ‏بعضهم:‏ ‏لأدمة‏(‏‏سواد‏ اللون‏)‏ ‏جعلها‏ الله‏ ‏تعالى‏ ‏فيه‏"‏. ‏قال‏‏ ‏الخازن:‏ ‏‏"‏سمي‏ ‏(‏ابونا‏ ‏آدم‏ ‏‏)‏‏‏ ‏آدم‏‏ ‏لأنه‏ ‏خلق‏ ‏من‏ ‏أديم‏ ‏الأرض‏ ‏‏(‏وجه‏ ‏الأرض‏)‏‏ .‏ ‏و‏ ‏قيل‏ ‏لانه‏ ‏كان‏ ‏آدم‏ ‏اللون‏".‏ ‏‏ ‏فهذا‏ ‏القول‏ ‏الاخير‏ ‏يوافق‏ ‏قول‏ ‏الله‏‏ ‏تعالى: ‏‏"‏‏لقد‏ ‏خلقنا‏ ‏الإنسان‏ ‏من‏ ‏صلصال‏ ‏من‏ ‏حمأ‏ ‏مسنون‏"‏.‏ ‏قال‏ ‏القرطبي‏ ‏في‏ ‏تفسيره:‏ ‏‏"‏الحمأ‏ ‏الطين‏ ‏الأسود‏"‏.‏ ‏و‏ ‏ ‏قالا ‏المحلي‏ ‏و‏ ‏السيوطي‏ ‏في‏ ‏تفسيرهما‏ ‏تفسير‏ ‏‏ ‏الجلالين:‏ ‏‏"‏حمأ‏ ‏طين‏ ‏اسود‏"‏‏.‏‏ ‏و‏ ‏قال‏ ‏الطبري‏ ‏في‏ ‏تفسيره:‏ ‏‏"‏أما‏ ‏قوله‏ ‏‏'‏من‏ ‏حمأ‏ ‏مسنون‏'‏‏ ‏فان‏ ‏الحمأ‏ ‏جمع‏ ‏حمأة‏ ‏و‏ ‏هو‏ ‏الطين‏ ‏المتغير‏ ‏الى‏ ‏السواد‏"‏. ‏ ‏قال‏ ‏الشوكاني‏ ‏في‏ ‏تفسيره:‏‏ ‏‏"‏و‏ ‏الحمأ‏ ‏الطين‏ ‏الأسود‏ ‏المتغير‏ ‏او‏ ‏الطين‏ ‏الأسود‏ ‏من‏ ‏غير‏ ‏تقييد‏ ‏بالمتغير‏"‏‏.‏ ‏قال‏ ‏البيضاوي‏ ‏في‏ ‏تفسيره:‏ ‏‏"‏‏ ‏‏'‏من‏‏ ‏حمأ‏'‏‏ ‏و‏ ‏الحمأ‏ ‏الطين‏ ‏الأسود‏"‏. ‏ ‏‏ ‏‏و‏ ‏قال‏ ‏البغوي‏ ‏في‏ ‏تفسيره:‏ ‏‏"‏و‏ ‏الحمأ‏ ‏الطين‏ ‏الأسود‏"‏. وقال‏ ‏البغوي‏ ‏أيضا:‏ ‏‏"‏و‏ ‏في‏ ‏بعض‏ ‏الآثار:‏ ‏ان‏ ‏الله‏ ‏عز‏ ‏و‏ ‏جل‏ ‏خمر‏ ‏طينة‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏تركه‏ ‏حتى‏ ‏صار‏ ‏متغيرا‏ ‏اسود‏،‏ ‏ثم‏ ‏خلق‏ ‏منه‏ ‏آدم‏ ‏عليه‏ ‏السلام‏"‏‏.‏ ‏قال‏ ‏الجوهري‏‏ ‏:‏ ‏‏‏"‏قيل‏ ‏‏ ‏(‏‏ان‏ ‏أبونا‏‏ ‏آدم‏‏)‏ ‏سمي‏‏ ‏آدم‏ ‏بل‏ من‏‏ ‏أدمة‏ ‏(‏سواد‏ ‏اللون‏)‏‏ ‏‏جعلت‏ ‏فيه‏"


"O My slaves, I have forbidden oppression for myself and made it forbidden amongst you do not wrong one another" - Hadith Qudsi



In the name of God the Merciful



Hello and Rehmatullah and blessings,


Allow me to open the subject with you I find it very important and must be provoked. Ignored is the subject of people over the years until it became the right is wrong and what is false in Hoalhak Nzeralm has resulted in causing a great injustice to many people in the past and present. The time to confront this issue to return to his family and the right to restitution.


Topic that I want to address is the real status of the indigenous Arabs. We must all know how the Arabs describe themselves as veterans. And what we see and hear now is the injustice and oppression in the right of the Arabs who are still holding what she called the real.


He told Zayd ibn Aslam that the Messenger of Allah peace be upon him saw the vision and cut on his friends, he saw the sheep black Khalttha sheep eggs, Vtaoltha the Persians entered Islam Fastrkounkm in Onsabkm, and your money, They marveled, and said: Persians entering our country, O Messenger of Allah! He said no, and my hand if that religion is attached to the Thuraya earned by men of the Persians, and Asaadhm by the people of Persia.


And Kia said in his interpretation of the words of the Messenger of Allah peace be upon him "to give birth to her mistress of the nation" means the Persians give birth to the Arabs.


Asked if one of the Arab character of pure there is no doubt that he will answer with a wheaten color and hair smooth and flowing. Just like the majority of Arabs, who see them on TV today.


If asked about the Arab-skinned black Vsgieb that mixed with "African". The prevailing idea is completely wrong. And this is what we are going to explain in order to respond to redress this and give everyone his rights .


What you should know is that often the colors of the indigenous Arabs was black. And that black was a sign of purity flowed Arabs.



Before I proceed to provide evidence of what I say should be pointed out that the meanings of some words that have become known to most of the Arabs of this era.


If a branded one, and I said that "a man of Adam," Many will not understand what I meant the word "Adam." This word was widely used among the Arabs out of date. But unfortunately is no longer known today. Is not it strange that the word " Adam "is known and called by our father Adam, peace be upon him? The word "Adam" means black and "very dermis" means very black. Thaalbi said in his book philology: "If the increased dark tan is the human Adam ". and he said the mark in the interpretation and the modern doctrine and language, assets, and Abu Saadat glory of the holy religion bin Mohammed bin ether in his end in a strange modern and effect "People in the dermis is very tan." I said in the perspective of the Arabic language: " and differed in the derivation of the name Adam, Some of them said that he called Adam to the creation of the epidermis, R (z ground), and others said, the dermis (black color) which Allaah has made it. " Khazen said: "Toxic (Father Adam) He created Adam from the crust ( face of the earth). and told Adam that he was color. "This is to say the latter agrees to say God: "We created man from sounding clay of altered mud." Qurtubi said in his Tafseer: "sludge black mud." and said local and Suyuti interpreted in the Pickthall: " altered black mud. "and said al-Tabari in his Tafseer:" The saying 'of altered elderly ', the collection of sludge and sludge is a mud changing to black. " Shawkaani said in his Tafseer: "black mud and sludge, or the changing of the black mud is restricted variable. "Oval said in his Tafseer:" 'altered from' mud and sludge Black. " Baghawi and said in his Tafseer: "black mud and sludge." Baghawi also said: "In some of the effects: that God Almighty wine Tine Adam and leave it until he became the variable Black, then created Adam peace be upon him. "said the fundamental "It was (to our father Adam) called Adam but from the epidermis (dark color ) made it "


Islam in Oost-Afrika


De oostkust van Afrika heeft banden met verschillende culturen en beschavingen door de eeuwen heen. In de Vallei der Koninginnen in Opper-Egypte, het graf van de beroemde Egyptische koningin Hatsjepsoet onthult reliëfs uit 2000 voor Christus, waarop de Egyptenaren de handel met het Land van Punt, die op dat moment opgenomen Eritrea, Somalië en Jemen, en erkende de hoge de mate van beschaving.De Romeinen noemden het Azania.

De islamitische periode op de Oost-Afrikaanse kust (EAC) begon vanaf de eerste hidjra naar Ethiopië (Habasha), waar An-Najashi (de Negus) werd uitspraak.De heidense Quraysh volgde de moslims in hun sporen en wilde An-Najashi tot ballingschap, maar zodra de koning hoorde de Moslims reciteren Surat Maryam, riep hij en liet de moslims om te blijven. Toen An-Najashi stierf, de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) maakte de Funeral Gebed voor hem in Medina, wat erop wijst dat hij de islam zijn aangegaan en hadden een bijeenkomst van aanhangers ter plaatse die meer dan waarschijnlijk ging om zich te verspreiden in Eritrea en Noordwest-Somalië.

Naar aanleiding van dat, we zien uit de Lamu Chronicle dat de Omajjaden Kalief Abdullahi ibn Marwan afgezanten gestuurd naar de EAC in 696 CE, wat aangeeft een soort van relatie de bestaande, eventueel in de handel en islamitisch onderwijs. De Kilwa Chronicle bevat het verhaal van de zeven Moslim broeders, die emigreerden uit Shiraz, Perzië, en vestigde uitspraak te doen over de EAC rond de achtste eeuw.Het is echter de vraag of de etnische "Afro-Shirazis" echt bestonden aan de kust, of als Perzische afkomst was een instrument voor de Swahili later onderscheiden zich in de 12e eeuw van de Shaykh en Sharif Arabische clans en de Indianen, die begonnen aan te komen.

Volgens de islamitische historicus Al-Mas `UDI, in de 10de eeuw de handel was het invoeren van de EAC uit Arabië, de Perzische Golf, India en China. De moslim geograaf Al-Idrisi merkte in 1154 de handel tussen Zanzibar en Muscat, Oman.De Moslim Marokkaanse geograaf en de eerste epische reiziger tot nu toe, Ibn Battuta, bezocht Mogadishu, Mombassa, en Kilwa in de 14e eeuw, waar hij ontdekt dat de geleerde mensen en `geleerden ' , die meestal beoefend Shafi `i fiqh, correspondentie met hadden hun tegenhangers in de Hijaz.

De 12e tot de 14e eeuw zag de opkomst van stedelijke nederzettingen, zoals Mombasa, Zanzibar, Kiwali, en Kilwa.De Swahili wordt gezegd te hebben gehad een heel natuurlijke manier van leven dat volledig was milieuvriendelijk.Ze natuurlijke materialen gebruikt, zoals koraal om huizen die nog staan ​​vandaag de dag te maken, en hun dieet is voornamelijk gemaakt van lokaal fruit, groenten en vis.

In de 15e eeuw, de Christelijke Portugezen bereikten de kust.Vasco da Gama arriveerde in 1498 als vertegenwoordiger van de koning en de mensen om de handel en een religieuze kruistocht te voeren, maar ironisch genoeg, hij zou niet hebben bereikt de kust, zonder de kaarten van de moslims, en geen enkele Portugese zeelieden durfde te gaan rond de Kaap de Goede Hoop totdat de Moslim navigators opgeleid hen.Da Gama beschreven Kilwa als uiterst mooi, met exotisch fruit, georganiseerd straten, stromend water, sterke structuren, en alfabetisering met wetenschappers naar Europa rivaal.

Het eiland Kilwa in de 15de eeuw.


Ondanks het vertrouwen van de Swahili mensen, de Portugezen aangevallen Mombasa in 1505 en de mensen gevlucht omwille van het zware bombardement door kanonnen.De Portugezen vestigden Fort Jesus in Mombasa en andere forten langs de kust.De Portugezen bleven overwegend islamitische steden langs de Indische Oceaan, van het Arabische schiereiland, Aden, India, Goa, Gujurat, te onderwerpen aan Calcutta, en creëerde een handelsroute van de EAC helemaal naar China.Hebben gehad van de ervaring in oorlogvoering en bekeren met moslims in Andalusië, de Portugese missionarissen gedwongen op al zijn onderworpen landen, en dus is gemeld dat de moslims, althans op de Swahili kust, kwamen in opstand, en de voorkeur te worden geplaatst onder de bescherming van de Turkse kalifaat in plaats van hun Portugese katholieke kolonisatoren.

De Swahili wist te verdrijven van de Portugezen met de hulp van de Omanis, maar door 1812, waren er botsingen tussen Mombasa en Lamu, en Sultan Sayyid Said tussenbeide en veroverde de Swahili kust.Rond 1840 werd het volledig onderworpen, in de mate dat Zanzibar was de hoofdstad van de Swahili kust en van Oman ook gemaakt, wellicht omdat het een natuurlijke haven en was, en is nog steeds zeer mooi. Volgens Askew (1999:90), "De wrede opleggen van de Portugese overheersing in de zestiende eeuw en hun pogingen om hun macht te consolideren en breek de greep van de Swahili koopman klasse boven de lucratieve goud en ivoor handel, kusteconomie geduwd in een spiraal van verval. "Door het handhaven van een eerbetoon in goud van elke ingetogen stadstaat en implementeren van een pass-systeem, het leven geroepen om het verkeer op zee, de Portugese controle, Abdul Sheriff (1987:16) stelt," geholpen om de gans die had gelegd doden het gouden ei. "

De Omanis probeerde de gouden eeuw van de Swahili handel te doen herleven onder het bewind van Sultan Sayyid Said, maar kon niet terug zijn verleden glorie. Zo is de Swahili handelaren in toenemende mate wendde zich tot de landbouw, de productie van specerijen, zoals nootmuskaat en kruidnagelen voor de handel.

Islam in Noord-Afrika



De moskee gebouwd in Cairo door islamitische veroveraar `Amr ibn al-` Net als de eerste moskee in Afrika.


In 640 CE `Amr ibn al-` Aas (moge Allah tevreden met hem zijn) veroverde Egypte via Fustat, en nam andere landen van het Byzantijnse Rijk langs de Middellandse Zee, waar de volkeren waren uitgebuit en niet-Romeinen waren tweederangs burgers. Ibn Abi Sarh (moge Allah tevreden met hem zijn) in 646 tot 652 dit bereikt, toen hij verder de tocht door Noord-Afrika naar West-Tunesië, Noord-Algerije, en de meerderheid van de Sahara. Oeqbah ibn Nafi 'gevolgd die door het verspreiden van de islam in Marokko, en de mars moest zelfs hebben bereikt over de Atlantische Oceaan. Oeqbah ook naar het zuiden en de verspreiding van de islam voortgezet in de Sahara, tot aan het gebied rond Lake Chad.In het begin had de verspreiding van de islam in Noord-Afrika is militair, maar in een latere fase, werd het rustig en verspreid door de handel en gemengde huwelijken. De islam ook verspreid via islamitisch onderwijs, kennis, en Arabisch helemaal naar beneden naar West-Afrika, voornamelijk door middel van dergelijke vreedzame middelen, in het bijzonder de trans-Sahara handelsroutes.

In 1039, Sheikh Abdullah ibn Yasin gevormd Al-Moerabitoen (Almoraviden) beweging onder de Sanhaja Berber-gemeenschap.Hun basisprincipes waren bestellen goede en het verbieden het kwade en de bestrijding van illegale vormen van belasting. Ze waarschijnlijk ontstaan ​​in reactie op een daling van de islamitische normen in hun Maghribi regio. Ze geloofden ook bij het ​​vaststellen van rubut (forten) op de rand van islamitische staten, zoals de moslims waren voortdurend het afweren van de Byzantijnse en andere vijandelijke troepen.Op het hoogtepunt, Al-Moerabitoen Rijk inbegrepen Marokko, West-Algerije en Andalusië.

In 1051, Al-Moerabitoen had een nieuwe leider in de Maghreb, Yusuf ibn Tashfin, onder wiens leiding de beweging bloeide en het zuiden verspreid in West-Afrika, door middel van Abdullah ibn Yasin, het opzetten van rubut tot aan de rivier de Niger.Rond 1062, Ibn Tashfin opgericht van de beweging hoofdstad in Marrakesh, en kort daarna, geleide troepenmacht in Sevilla (Sequiliyya) in Andalusië (islamitische Zuid-Spanje) om de moslims strijd tegen de oprukkende christelijke legers als gevolg van een fiscaal geschil.Hij kwam om hun hulp weer in 1088, tegen de christelijke troepen oprukkende uit de noordelijke provincies.

Toen Al-Moerabitoen succesvol werd in Andalusië, de moslims verzwakte in de islamitische praktijk, zodat de Al-Muwahhidun (Almohaden) slaagde ze en ging Andalusië in 1146.De leider van Al-Muwahhidun was Muhammad ibn Tumart, een Masmuda Berber uit Zuid-Marokko, die was naar Hadj, studeerde in Mekka, en is beïnvloed door de geschriften van Al-Ghazali, die hem ertoe dreef om de islam te doen herleven proberen in de Maghreb (alle van Noordwest-Afrika met uitzondering van Egypte). Onder Ibn Tumart, Al-Muwahhidun, die predikte het belang van de tawheed (eenheid van Allah), versloeg Al-Moerabitoen in Andalusië in 1146, en daarna de islam was in staat om opnieuw bloeien en briljante denkers en geleerden, zoals de filosoof en fiqh produceren (islamitische wet) geleerde Ibn Rushd. Echter, zoals de beroemde Noord-Afrikaanse socioloog Ibn Khaldun (wie velen beschouwen als de grondlegger van de sociologie zijn) heeft gezegd, wanneer een maatschappij ervaringen succes en voorspoed, is het slechts een kwestie van tijd voordat decadentie sets in, en daarna, verval, dalen, en dan nog stijgen.Andalusië is een uitstekend voorbeeld van zijn sociale theorie, en het viel uiteindelijk aan de christenen in 1492.

Islam in West-Afrika



De Alcazaba Moskee in Marrakech werd gebouwd door de Almohaden.


Islam ingevoerd West-Afrika rond de 11e eeuw, en volgens de oudste bron met betrekking tot dit, de moslim geograaf Al-Zuhri schrijven in 1137, het volk van Ghana omgezet in 1076, waarschijnlijk door middel van een Moerabitoen aanwezigheid onder hen zijn, zelfs al is hun koning was een niet-moslim.

De jaren 1050-1250 zagen de piek van de Malinese Rijk in de regio.In de 14e eeuw, de Malinese Keizer Mansa Musa vastgestelde Maliki School van het recht in het rijk, en uitgevoerd Hajj. Het is gemeld dat maar liefst 12,000-72,000 mensen gingen met hem mee door de Sahara woestijn naar Egypte waar hij de Mamelukken heersers, die met stomheid geslagen in zijn entourage. Musa en zijn volgelingen uitgevoerd zoveel goud met hen op hun reizen dat ze letterlijk de economie van ieder land waar ze verbleven in, zoals Mali was het centrum van de West-Afrikaanse goudhandel op dat moment getroffen.

De bekende 14e eeuwse Marokkaanse reiziger Ibn Battuta bezocht Mali in 1352-1353, onder het bewind van de broer van Mansa Musa's, Mansa Sulayman. Hij was verbaasd over de rechtvaardigheid en de vrede die er heerste, en bewonderde de moslims 'de liefde voor het bouwen van moskeeën en het uitvoeren van de Jumu `ah (vrijdag) gebed.Ondanks dat, wordt er gezegd merkte hij nog wel verwijtbaar pre-islamitische plaatselijke gebruiken in zwang in het hof van de koning, met vermelding van het belang van de sociale stratificatie in het koninkrijk.

De Andalusische geograaf Al-Bakri, in 1068, verzamelde informatie over de drie Afrikaanse koninkrijken van zijn tijd: Gao, Takrur, en Ghana. In een tekst, presenteert hij de rekening van de conversie van een West-Afrikaanse koning door een ontmoeting met moslim een ​​handelaar en propagator. De moslim was een gast van de koning, wiens land had geleden aanhoudende droogte jaar na jaar.Daarom is de koning pleitte bij zijn islamitische gast om voor regen te bidden voor zijn volk, hij is overeengekomen om dit te doen alleen als de koning bekeerd tot de islam en bad met hem.Dus ze baden de hele nacht en de regen viel bij het eerste licht van de dageraad. Na het zien van dit wonder, de koning beval de afgoden te worden gebroken en de tovenaars het land uitgezet.De koning, zijn nakomelingen, en edelen geaccepteerd Islam en waren oprecht die eraan verbonden zijn en dat de mensen bleven polytheïsten.Na de bouw van islamitische scholen en moskeeën in zijn land, de islam verspreid zo veel dat in Jenne in 1200, historici meldde meer dan 42.000 wetenschappers die in de stad van leren.

De volgende rijk te ontstaan ​​in de regio was de Songhay Rijk in de 15e eeuw, die ook was beroemd voor de ontwikkeling van het islamitisch onderwijs. Timboektoe en Jenne waren de belangrijkste centra van dit rijk, en de Andalusische architect en dichter Abu Ishaq Al-Sahili, die Mansa Musa weg gedekt door Hajj, bouwde de bekende Timboektoe vrijdag moskee. Sidi `Abdur-Rahman Al-Timimi reisde vanuit Arabië naar Timboektoe te vinden dat de geleerden hem blonk uit in fiqh, dus hij bleef om te leren van hen!



Cover van een kinderboek over de grote West-Afrikaanse King Mansa Musa.

De islam bereikte Kanem en Bornu waarschijnlijk via Oeqbah ibn Nafi ', ​​die het helemaal mee naar het meer van Tsjaad, zoals eerder vermeld, en misschien ook daar getrouwd.De islam werd de meerderheid religie in Kanem in de 13e eeuw en later in Bornu in de 15e eeuw door de Sifawa dynastie, die de oudste in de menselijke geschiedenis, zeggen af ​​te stammen van de legendarische Arabische held Sayf ibn Dhi Yazan.De Bornu kalifaat bereikte zijn hoogtepunt onder Mai (King) Idris Alawma (1570-1603) wanneer alle hoogwaardigheidsbekleders waren moslims en de hoofdstad N'Gazargamu was een belangrijk centrum voor islamitische studies.

In de late 17e eeuw was er een ontwikkeling van wetenschappelijke clans van de hele uitgebreide families, die waren rondtrekkende kooplieden en geleerden.Dit bereikte een hoogtepunt in de 18e eeuw, toen deze clans vestigde zich in landelijke gebieden en vormden hun eigen religieuze gemeenschappen, weg van de traditionele stedelijke islamitische centra die werden steeds meer corrupt en liederlijke. Een voorbeeld van deze clans is het Jahanke, die gespecialiseerd is in Maliki fiqh, een ander is het Kunta van Sene-Gambia, die zei te hebben ingevoerd Qadiriyyah soefi tariqah (order) in West-Afrika.

Deze mobiele clans waren rond 500-1,000 in aantal, en waar zij zich vestigden, zetten zij scholen en trouwden met de lokale bevolking. Ze oefenden de mulazamah systeem, waar de studenten leefde met en soms werkte voor hun leraar. De ervaring was een les in de ontwikkeling van niet alleen "boekenwijsheid", maar ook de interpersoonlijke relaties en eigenlijk zetten de Koran en Sunnah in het echte leven. Van het platteland, deze wetenschappelijke clans terug naar de steden en richtte grote onderwijsinstellingen.De Torodbe wetenschappelijke clan had een grote rol in de verspreiding van kennis en het voeren van jihad in de 17e en 18e eeuw. Ze werden onderscheiden door het dragen van een unieke ontwerpen op hun kleding.Waarschijnlijk de meest bekende van hen was Sheikh `Uthman ibn Fodi, die een revolutionaire jihad vochten tegen de lakse islamitische heersers van Hausaland (het noorden van Nigeria) 1804-1808. Hij rechtvaardigde zijn jihad op morele gronden, door middel van zijn beroemde vruchtbare verhandelingen en poëzie in het Arabisch, Fulfulde, en Hausa. Daarna richtte hij het ​​Sokoto Kalifaat dat zijn zoon Muhammad Bello en zijn nakomelingen tot aan de verovering van de Britse voortgezet in 1903.

Islam in Zuid-Afrika



enne: dit West-Afrikaanse centrum van de islamitische leer niet minder dan 40.000 wetenschappers geteld in het begin van de 13e eeuw.

Kaap de Goede Hoop was een verfrissing station voor de Nederlandse Oost-Indische Compagnie (DEIC) en een plaats om te verbannen en onttroonde heersers verzendt van zijn oostelijke provincies. Veel van deze politieke ballingen waren enkele van de eerste moslims in Zuid-Afrika, een voorbeeld hiervan is sjeik Yusuf van Mucassar (Indonesië), die in de tweede helft van de 17e eeuw kwam met zijn familie en entourage in totaal 49 mensen.Zijn woningen aan de kust van False Bay aangetrokken gevluchte slaven en andere oosterlingen, en zijn het eerste bewijs van de vestiging van de islam en de verspreiding ervan onder de slaven op de Kaap. Bijgevolg wordt Sheikh Yusuf beschouwd als de grondlegger van de islam op de Kaap de Goede Hoop.

Volgens historici werden de eerste Kaap islamitische leiders veroordeelden bevrijd uit de Nederlandse koloniën, zoals Maleisië en de Indonesische archipel, maar hun misdaden worden niet vermeld.Ik vraag me af of het was hun weerstand, of hun louter islamitische geloof dat hun Nederlandse kolonisatoren woedend. Deze "bevrijd veroordelen" imams aangekomen bij de Kaap in een aantal migraties in de 18e eeuw en maakte het grootste deel van de 'geleerden' daar.

Slaaf overvallen in West-Afrika was verboden in de 18e eeuw tot de DEIC, zodat ze wendde zich tot de Indische subcontinent, die meer dan de helft van de formele slaven geleverd.
De Indonesische archipel meegeleverde iets minder dan een kwart, een beetje meer dan de helft afkomstig uit Madagascar, de Mascarene eilanden van de Indische Oceaan, en de Oost-Afrikaanse kust.De moskeeën en Jumu `ah Gebeden van deze groepen werden voor het eerst opgemerkt in 1770 door het Engels ontdekkingsreiziger George Forster.

De Nederlandse Hervormde Kerk verboden slaven uit het converteren naar het christendom, omdat ze niet konden vervolgens worden verkocht, zodat de slaven zich tot de islam.Achmat Davids merkte op dat moslim slavenhouders waren ook langzaam in manumitting moslim slaven op hun dood. Ondanks dat de enkele honderden mannelijke slaven die dit kochten hun vrijheid, of waarvan de eigenaren vrijwillig bevrijd hen, nog steeds tot de islam bekeerd. De moslim vrije zwarten niet alleen bevrijd van hun eigen slaven, maar ook vrijgelaten anderen, ongeacht hun religie.
De christelijke missionaris John Philip in 1831 schreef bewonderenswaardig over dit incident.

Ik weet niet of er is een wet onder de Maleiers bieden hen aan om hun slaven vrij, maar het is bekend dat ze zelden behouden in slavernij die hun religie te omarmen. En om de eer van de Maleiers, moet worden vastgesteld dat veel gevallen zich hebben voorgedaan in die op openbare verkopen, ze hebben gekocht oud en ellendige wezens, ongeacht hun godsdienst, om hen te bevrijden.



Afstammelingen van Sheikh Yusuf in de moderne dagen Cape Town

Het was zeldzaam om christelijke slavenhouders met dergelijke gelijkheid met hun christelijke slaven te vinden.

Het Merdeka moslim slaven waren die van vrij om deel te nemen aan de oorlogen tegen de Britten en daarna de Xhosa. Afrikaanse slaven die de Britse marine onderschept op zee waren bevrijd en omgeleid naar Kaapstad, waar ze tot de islam bekeerd in grote aantallen. Moslims op de Kaap handel dreven met andere moslims, zoals Mekkaanse 'geleerden' die, aangekomen bij de Kaap, soms getrouwd en zich daar gevestigd. De jaren 1830 zijn de eerste vermelding van Hajjis naar Saoedi-Arabië via Mauritius. De Kaap 'geleerden 'waren de eerste Kaapse moslims naar Hadj en schrijf religieuze en andere boeken in de nieuwe Arabisch-Afrikaans. Ze gevestigde islamitische scholen, vrijgelaten slaven, liep moskeeën, uitgevoerd huwelijken en begrafenissen, en over het algemeen succesvol overeen met de koloniale autoriteiten. De Kaapse moslims een klacht ingediend bij koningin Victoria over het hebben van geen moslim "missionaris", dus stuurde ze de Koerdische geleerde Sheikh Abu Bakr Effendi aan hen in 1862.

De tweede golf van de immigratie was de contractarbeiders indianen, die bestaat uit 80 tot 90 procent van de tweede zendingen naar Natal.Ze werden overgebracht naar het werk in de suikerriet velden en mijnen van de nieuw gekoloniseerde provincie Natal aan de oostkust.
Deze contractarbeiders indianen werden aangevuld met anderen uit de Zanzibar en Pemba eilanden.

Correspondentie tussen Al-Hajj Mustafa Al-Transvaali en de grootmoefti van Egypte Mohammed Abduh ', over vragen over moslims leven als een minderheid in een niet-moslim land, aangegeven de ontwikkeling van moslimlanden begin van de 20e eeuwse denken in Zuid-Afrika.

De moslims er in geslaagd de oprichting van de Jami `bij Al-` Ulamaa 'in Transvaal in 1923, de Moslim Raad van Justitie in Kaapstad in 1945, en de Jami `bij Al-` Ulamaa' in Natal in 1952. Echter, het lijkt erop dat ze gebaseerd waren op etnische en geografische lijnen die aan de basis misschien wel, voor het onderscheid tussen hen in de apartheid (1948-1994).

In 1990, afgevaardigden van islamitische organisaties bijeen om hun reactie op een post-apartheid Zuid-Afrika te overwegen.Het resultaat was de oprichting van de Moslim Front dat voor het ANC campagne gevoerd in 1994. Sommige moslims vormden alternatieve partijen, maar deze niet aan zetels in de nieuwe Assemblee te winnen.Echter, de ANC benoemd tot `Abdullah Omar aan de portefeuille van Justitie in de regering van nationale eenheid.

Als gevolg van het falen van de overheid om duurzame recht en orde in het recente verleden te maken, is er een opleving van islamitisch onderwijs voor de jeugd, en de opkomst van islamitische achterban maatschappelijke organisaties, zoals PAGAD (People Against gangsterdom en Drugs) in Kaapstad.

* Dit essay is opgedragen aan mijn lieve vriend, Khalida Khatun (moge Allah tevreden met haar zijn), die de drijvende kracht achter het boek waarin dit essay is bedoeld om te worden gepubliceerd, ware het niet voor haar onverwacht vroege terugkeer naar Allah.

** Zahrah Awalah heeft een BA in Arabische taal en een MA in islamitische studies aan de School voor Oosterse en Afrikaanse Studies (SOAS) in Londen.Ze woont in Londen met haar man en twee kinderen.U kunt contact met haar op z_awaleh@yahoo.com .

Referenties

Sheikh Abdullah Hakim Quick , de islam in de wereld: Hoogtepunten van de geschiedenis en prestaties van de moslims (Audio tapes geproduceerd door International Book Services, Zuid-Afrika)
N. Levtzion en RL Pouwels, De geschiedenis van de Islam in Afrika , James Currey, Oxford, 2000
Hoofdstuk 3: Islam in het Bilad Al-Soedan tot 1800, Nehemia Levtzion
Hoofdstuk 12: De Oost-Afrikaanse kust, 780 tot 1900 CE, Randall L. Pouwels
Hoofdstuk 15: Islam in Zuid-Afrika, 1652-1998 , Robert CH.Schelp


Shaikh Adil Al-Kalbani

Adil Al-Kalbani, the former Imam of the Haram of Mecca, is from the pure Arab tribe of Bani Kalbaan. Bani Kalbaan are descended from Kulaib Wail and then from Taghlib the son of Wa'il the son of Qaasit the son of Hanib the son of Afsa the son of Da'ami the son of Judaila the son of Asad the son of Rabi'a the son of Nizaar the son of Ma'ad the son of Adnan.

Shaikh Adil Al-Kalbani


This is the origin of Adil Al-Kalbani. However, look at how he is described by people today. Read what is said about him here.

Read this comment "...In Riyadh, Saudi one of the best Imaams, if not the best in Riyadh, is Imaam Adil al-Kalbani, who is originally and ethnically African (his grand-parents are Omani of African origin) but an Arab
(linguistically)."

As I've said, Adil Al-Kalbani is descended from the Taghlib. Read about the tribe here. Taghlib is the son of Wa'il the son of Qaasit. As I will show now, the well-known Imam Ahmed ibn Hanbal is also descended from Wa'il the son of Qaasit. He is Ahmad the son of Mohamed the son of Hanbal the son of Hilal the son of Asad the son of Idris the son of Abdellah the son of Hayyan the son of Abdellah the son of Anas the son of Awf the son of Qasit the son of Mazin the son of Shaibaan the son of Dhahal the son of Tha'laba the son of Ataaba the son of Sa'ab the son of Ali the son of Bakr the son of Wa'il the son of Qaasit the son of Hanib the son of Afsa the son of Da'ami the son of Judaila the son of Asad the son of Rabi'a the son of Nizaar the son of Ma'ad the son of Adnan. His mother is also from the above-mentioned tribe of Shaibaan (descendants of Wa'il the son of Qasit). Read about Ahmad ibn Hanbal here.

As you can see, Adil Al-Kalbani's tribe - the Bani Kalban - and Imam Ahmad ibn Hanbal are from the same descent. We see the above picture of Adil Al-Kalbani. Let's now read the description of Imam Ahmad ibn Hanbal. Imam Al-Dhahabi says in his book Siyar A'laam Al-Nubalaa:

"Ibn Duraiy Al-'Akbari said: 'I searched for Ahmad ibn Hanbal (and then found him) and gave him my salaams and he was a tall, black-skinned man with a dyed beard'".

Like Imam Ahmad ibn Hanbal, Adil Al-Kalbani is also a tall, black-skinned man. Why are people describing Adil Al-Kalbani as a person with "African features"?.

I'm sure that people didn't describe Imam Ahmad ibn Hanbal as "African". Do you see how people today have lost knowledge of what a pure Arab looks like?


This is why many people who read descriptions using these terms don't understand the true meaning of the descriptions.

There are many terms that describe complexions in the Arabic language that have different meanings from the same term today or that are no longer used. This is why many people who read descriptions using these terms don't understand the true meaning of the descriptions.

White أبيض

One of these misunderstood terms is the term "white" ابيض . Most people think that when the Arabs of the past described a person's complexion as "white", they meant the same light complexion that is meant today. This isn't true at all. When the Arabs described a person as "white", they actually meant a dark complexion.

Ibn Mandour, the well-known Arab linguist who was born in the 13th century AD and the author of the famous book on the Arabic language Lisan Al Arab, quotes from another famous book on the Arabic language called Al Tahdheeb the following:

"When the Arabs say that a person is white, they mean that he has a pure, clean, faultless integrity...They don't mean that he has white skin, but they mean to speak well of his honor and the purity of his integrity. When they say that a person has a white face, they mean that his complexion is free from blotches and a blackness that is unattractive".

The author of Al Tahdheeb is Mas'ud ibn Umar Sa'ad Al Deen Al Taftaazaani, the well-known Arab linguist who lived during the same time as Ibn Mandour.

Shams Al Deen Mohamed ibn Ahmed ibn Othman Al Dhahabi, a well-known historian also of the 13th century, says in his famous book Siyar A'alaam Al Nubalaa, "When the Arabs say that a person is white, they mean that he is black with a light-brownish undertone". The Arabic definition of a white complexion is "al lown al hinti bi hilya sawdaa" اللون‏ ‏الحنطي‏ ‏بحلية‏ ‏سودا‏‏ء .

"Al lown" means complexion, "al hinti" means light brown, and "bi hilya sawdaa" means with a black appearance. It's a black complexion with a light-brownish undertone. The "hilya" of a person is what's apparent in his/her color or appearance. So a person with a "hilya" (appearance) "sawdaa" (black) has a black appearance. So a person called "white" ابيض by the Arabs of the past had a blackish complexion with a light-brown undertone.

So anyone who reads someone being described as "white" in an Arabic book of the past should understand that "white" means a dark complexion. It's very important that people bear this in mind.

Red أحمر

Since in the past the term "white" was used for a person whose complexion was like a "black" person today, one must wonder what it is that the Arabs of the past called people who were "white" in the sense that the word is used today. In the past, those who had complexions like those who are considered "white" today were called red. Tha'alab, the Arabic language scholar of the 9th century AD says, "The Arabs don't say that a man is white because of a white complexion. 'White' to the Arabs means that a person is pure, without any faults. If they meant that his complexion was 'white', they said 'red'".

Ibn Mandour says that the expression The Red People applies to the non-Arabs because of their whiteness and because of the fact that most of them are fair-skinned. He says that the Arabs used to call the non-Arabs such as the Romans and the Persians and their neighbors, The Red People.

He also says that when the Arabs say that someone is white, they mean that he has a noble character--they don't mean that he is white. He says that the Arabs call the slaves The Red People. This is because most of the slaves of the Arabs were white (red).

Al Dhahabi says "Red, in the speech of the people from the Hijaz, means fair-complexioned and this color is rare amongst the Arabs. This is the meaning of the saying '...(He was) a red man as if he is one of the slaves'.

The speaker meant that his color is like that of the slaves who were captured from the Christians of Syria, Rome, and Persia". So it must be understood that what people call "white" today was called "red" by the Arabs of the past.

Adam آدم

Another term that the Arabs used in the past to describe a complexion and that is misunderstood today is the term "adam" آدم. this term was used by the Arabs very often in the past. However, people today, both Arab and non-Arab, have no idea what this word means. Therefore, when they read about someone being described as "adam", they have no idea what is meant. The term "adam" means very dark-skinned.

Ibn Athir, the famous scholar of the 12th century says concerning the term "adam", "When used to describe the complexion of a human, it means very dark-skinned...It is said that the term comes from the expression the 'face' or 'surface of the earth' which means the color of the earth. From this term Adam, the father of mankind, received his name".

Ibn Mandour says, "There is disagreement concerning the origin of the name of Adam, the father of mankind. Some people say that he was named Adam because he was created from the face (udma) of the earth. Other people say that he was named Adam because of the adam (very dark) complexion that Allah created him". Ibn Mandour also says, "The scholars of the Arabic language say that the origin of our father Adam's name is from the fact that he was created from dirt and also the color "adam" resembles the color of dirt".

What these scholars say about the origin of our father Adam's name is consistent with what Allah says in the Quran about the creation of Adam. Allah says that He created Adam from black mud. Since Adam was created from black mud, it's only natural for his complexion to be like that of black mud, which is very "adam".

It appears that the word adam was also used in Hebrew. The word in Hebrew is admonee. The prophet David was described in the Old Testament as admonee. Esau was also described as admonee. Unfortunately many Jewish "scholars" translate the word incorrectly. They translate it as red. However, it's very clear that the word in Arabic means black-skinned and the Arabic language and Hebrew language are similar. I doubt very seriously that the word could mean black in Arabic and red in Hebrew. Whoever makes such a contention should bring forth proof.

Black ‏ ‏‏ ‏ ‏‏أسود

Another misunderstood term used by the Arabs of the past to described a person's complexion is the term "black". It must be understood that when the Arabs of the past used the term "black" to describe a complexion, they meant that the person's complexion was actually black--much darker than the complexion of people who are called "black" today. The Arabs used the term "black" أسود or they used the term "shadeed al udma (very adam)" شديد‏‏ ‏الأدمة ‏.

The two terms were used interchangeably to describe a very, very dark complexion. Most people who are called "black" today are actually not black. Many people mistakenly believe that an Arab that the Arabs described as "black" was from a different race or origin from the other Arabs. This isn't the case at all.

When the Arabs described another Arab as black-skinned, they were only expressing the fact that the person was so dark-skinned that he/she was black, a color much darker than the color of most so-called African Americans and also a color much darker than the color of most so-called Africans. They didn't mean that he/she wasn't an Arab.

The term "black" is used today for people who are not black at all. There are some peoples and tribes in Arabia and in so-called Africa who are black-skinned, but black-skinned is a specific complexion-- a very, very dark complexion. This is an important point that must be kept in mind.

Yellow ‏ ‏أصفر

Another misunderstood term used by the Arabs of the past to describe a person's complexion is the term "yellow" ‏ ‏‏ ‏أصفر. When people read that a person was described as having a "yellow" complexion, they believe that what is meant is the light complexion that the term is used for today. However, when the Arabs of the past described a person's complexion as yellow, they didn't mean a light complexion at all. In fact, they meant that the person was black-skinned. The terms black and yellow were used interchangeably by the Arabs of the past.

Ibn Mandour says, "Yellow also means black... Al Faraa says concerning the words of Allah in the Quran, 'Like they are yellow camels', 'Yellow (camels) here means black camels'". You will find many Arabs who were known to be black-skinned described as both black-skinned and as yellow.

For example in the book Kitab Al Aghani by Abu Al Faraj Al Asbahaani of the 10th century AD, Saeed Ibn Misjah, the well-known Arab singer of the 9th century AD, was described as both black-skinned and yellow in the same chapter. It is a known fact that Saeed Ibn Misjah was black-skinned.

Both terms (black and yellow) were used to describe him in Kitab Al Aghani because the terms were used interchangeably by the Arabs of the past.

Green‏ ‏‏‏ ‏أخضر‏ ‏

Most people are unaware of the fact that the Arabs of the past used the term "green" for black. Black and green were used interchangeably. This is why black-skinned Al Fadl Ibn Al Abbas Ibn 'Utba Ibn Abi Lahab said:

I am the green (black) one. I am well-known. My skin is green (black). I am from the noble house of the Arabs. Whoever crosses swords with me, will cross swords with one who is noble and strong.

أBrown أسمر

In his book Fiqh Al-Lugha, Al-Tha'alabi gives a more detailed explanation of different complexions. He has a section entitled:

"The Degrees of Blackness in a Human's Complexion"

In this section he says, "If the slightest degree of blackness covers him,
he is asmar...If his blackness surpasses asmar, then he is adam. If his
blackness surpasses that, then he is as-ham. If he is extremely black, then
he is adlam".

Bear in mind that these are all degrees of BLACKNESS and asmar is one of
the degrees of BLACKNESS.

Those people claiming that asmar means tan know that what they say isn't
true. They are just playing games. They know very well that asmar means
dark-skinned and is used interchangeably with black-skinned.